Voor (startende) collega’s op zoek naar een oppepper

Beste beginnende leerkracht,

Hoewel dit mijn 23^Ste lesjaar is, verliep mijn start van het schooljaar zeker niet rimpelloos.

Ik had in mijn eerste lesweek al meteen een conflictje met twee leerlingen. Toen ik nogal uitgeput arriveerde in het lokaal omdat ik er al vijf uur op had zitten (en veel te weinig had gegeten 😊), stootte ik op een technisch probleem.

Er hing een gloednieuw smartboard dat toch net wat anders werkte dan het vorige. Ik geraakte er niet meteen uit wijs en omdat ik zo moe was, kon ik niet onmiddellijk overschakelen op mijn ontspannen-leerkrachten-modus. Mijn jedi van de M.O.R. of de Magische Orde van het Relativeringsvermogen bleek even zoek. Ook jedi’s spijbelen soms. 😊

Ik reageerde kregeliger dan gewoonlijk op wat drukkere leerlingen. Ik kon even niet bij mijn reservoir met ‘didactische humor’, zoals ik dat noem. Gevolg: weerzin bij de leerlingen, een verstoorde interactie en daardoor een wat chaotisch eerste deel van de les. Uiteindelijk verliet ik het lokaal om een herstart te maken.

Dat doe ik wel vaker als een les onaangenaam is begonnen om welke reden dan ook. Ik zeg dan heel onnozel: ‘Ik ga even naar buiten om een wat beter gezinde Mevrouw Lasters voor jullie te halen. Ze hebben er vast nog wel wat in stock van het vorige schooljaar want ze kopen ze altijd groot in, dat is natuurlijk stukken goedkoper. Maar zo’n goedgezind exemplaar wil natuurlijk wel alleen maar binnenkomen in een aangename klas, ah ja! Hebben leerlingen recht op een goedgezinde leerkracht?( Geroep: Ja!) Hebben leerkrachten recht op arbeidsvreugde? (Iets minder luid geroep, maar toch: Ja!) Oef! Oké! Dan verstaan we elkaar!’

Exit uitgeputte, slechtgeluimde leerkracht.

Vijf keer buikademen in de gang.

Vervolgens even theatraal zuchten, schaterlachend een halve banaan eten (suikers!) bij de sympathieke man van het leerlingensecretariaat vlakbij.

Een slok water. 

En dan: klop klop klop op mijn eigen lokaaldeur.

Komt binnen in het lokaal: de relaxte versie van mezelf, die de les volledig van vooraf aan aanvat, goeiedag zegt, opnieuw informeert of het weekend leuk verlopen is, weer vraagt om het nodige lesmateriaal erbij te nemen, enz.

Ik vertel je dit niet, beginnende leerkracht, om te doen alsof het herstellen van een stukke les altijd zo makkelijk is als je nog maar weinig ervaring hebt. Natuurlijk is het in dat geval meestal stukken complexer!

Ik vertel je dit alleen opdat deze getuigenis je extra mild zou maken voor jezelf. Als je leest dat iemand als ik die halverwege haar loopbaan is, ook soms nog moeilijke lesmomenten heeft, hoop ik dat het nog meer tot je doordringt dat een moeilijke start in het onderwijs ontzettend normaal is.

Als je volhoudt, wordt het een fijne job, dat zal je zien. Als je volhoudt, wordt het eigenlijk een megatoffe job. En als ik het kan (lees hier over mijn beginsituatie), dan is de kans  gigagroot dat ook jij het kan.

Nog een fijne dag of avond verder en laat de burn-out-vampier je niet bijten! Niet in je hals, niet als je voor de klas staat en al zeker niet ‘s nachts. 😉

Ruth

P.S.: Als je met een specifiek onderwijsgerelateerd probleem zit, aarzel dan niet om het hier te vertellen. Je mailadres verschijnt NIET op de site en je kan een nickname gebruiken indien gewenst, zodat je reactie volledig anoniem is. Wij staan klaar om je bij te staan bij je eerste stappen in het onderwijs. Doe gerust beroep op ons via deze knop. Wij reageren op alle respectvolle reacties. Schroom is nergens voor nodig, wij hebben zelf ongeveer alles meegemaakt in het onderwijs wat mogelijk is (en wat onoverkomelijk leek op dat moment.)

P.P.S.: Je kan ervoor zorgen dat deze blog meer (beginnende) leerkrachten bereikt door bijvoorbeeld de Facebookberichten over www.mevrouwustaatvoorhetbord.com te delen of door erover te vertellen in de leraarszaal. Dat zou een hele hulp voor ons zijn! Alvast bedankt!