Waarom deze blog?

Beste beginnende leerkracht, beste doorwinterde collega, beste al dan niet verdwaalde surfer,

Welkom op deze blog!

Als ik beleidsmakers bezig hoor over het onderwijs, vraag ik me toch soms af of ze wel genoeg weten wat lesgeven aan tieners inhoudt. Nee, het volstaat niet om zelf school te hebben gelopen om exact te begrijpen wat lesgeven aan scholieren is.

Lesgeven aan kinderen en jongeren betekent rekening houden met een duizelingwekkend aantal praktische én gevoelsmatige paramaters, die wel eens uit het oog verloren worden, lijkt mij, als er vergaderd wordt in en om rondom de Wetstraat.

En ja, aan die kloof tussen de echte werkvloer en onderwijsbeleidsmakers die voortgaan op academische studiegegevens, erger ik me geregeld, dat kan ik niet ontkennen, hoezeer ik ook overtuigd ben van hun goede intenties. Het overkomt me zo vaak dat ik op een dag dacht: laten we het eens tastbaar maken. Laten we voor al die politici en theoretici die soms toch wat naast de essentie van onze baan lijken te grijpen, eens duidelijk maken wat een klas van 25 jongeren nu precies is (klik hier). Want een klas van 25 jongeren is geen verzameling van 25 ‘namen’ of ‘nummers’. Elke jongere heeft zoals Hope, Abir en Jeffrey zijn eigen emotionele en economische rugzak. Elke tiener heeft zoals Amra, Ben, Lily en Fides zijn eigen leerprofiel. Elke leerling heeft zoals Lucian, KayEran, Vicky en Ro zijn eigen (school)verleden dat op tal van manieren doorschemert tijdens de les. En het is nu net die complexiteit die deze blog in kaart wil brengen. Een klas van 25 jongeren betekent een immense verzameling van 25 werelden, een gegeven dat mijns inziens wat minder uit het oog zou mogen verloren worden rond prestigieuze vergadertafels.

Nog een fijne dag of avond verder en laat de burn-out-vampier je niet bijten! Niet in je hals, niet als je voor de klas staat en al zeker niet ‘s nachts. 😉

Ruth Lasters

P.S.: Deze blog wordt geen zeurkransje over onderwijsbeleidsmakers, die uiteraard ook veel goeie dingen doen. Laten we er daar, voor de nuancering, toch een paar van opsommen hier:

-Vlaamse startende leerkrachten mogen sinds januari 2022 tien jaar anciënniteit meenemen als ze van de privésector overstappen naar het onderwijs: een goede zaak of toch een goede voorzet in elk geval.

-De internetvergoeding is er die nu maandelijks bij onze lonen wordt gestort: een welkome maatregel.

-De versoepeling betreffende het inhuren van  gastdocenten in tijden van lerarentekort, is een ander positief voorbeeld.

Vul mij gerust aan via het reactieformulier hieronder. 😉

Poll 1: Hoe diep is volgens jou de kloof tussen ons onderwijsbeleid en de echte werkvloer?

Heb jij soms ook het gevoel dat onderwijsbeleidsmakers denken dat leerkrachten aan ‘namen’ of ‘nummers’ lesgeven in plaats van aan jongeren die elk een wereld op zich zijn?

Of moet je iets van het hart over de voorbije werkdag bijvoorbeeld?

© Niets van deze blog mag gekopieerd of op welke manier dan ook gebruikt worden zonder uitdrukkelijke toestemming van de auteur.